G1573 ἐκκακέω エㇰカケオー ekkakeō {ek-kak-eh‘-o} 落胆する
〔品詞〕動詞
〔語源〕「ἐκ〜から、〜から」+「κακός悪い、邪悪な」
〔意味〕落胆する、域喪失する、弱る
〔使用頻度〕1回
≪新約聖書使用聖句索引ἐκκακέω≫
ἐκκακέω (1回) Ⅱコリント4:1(異本)
Ⅱコリント4:1
διὰ τοῦτο, ἔχοντες τὴν διακονίαν ταύτην, καθὼς ἠλεήθημεν, οὐκ ἐγκακοῦμεν,
Stephens 1550 Textus Receptus
δια τουτο εχοντες την διακονιαν ταυτην καθως ηλεηθημεν ουκ εκκακουμεν
口語訳聖書
このようにわたしたちは、あわれみを受けてこの務についているのだから、落胆せずに(ἐκκακέω)、